‘Word mijn bruid, Yue, en maak mij weer jong,’ fluistert Wen Lu. ‘Laat mij op onze huwelijksnacht in je geurige bloed baden.‘ De meeste meisjes zouden toch minder blij zijn met zo’n aanzoek. Yue is echter een spookvos en beslist geen hulpeloos slachtoffer. Onder de brekende hemels voert het spookvosmeisje een dodelijk duel met de onsterfelijke alchemist, met haar eigen leven en het lot van de Gran Terre de inzet. Voorbij al onze horizonnen liggen de magische landen van de Gran Terre, de Wijdere Wereld. Het zijn immense continenten met steden van een miljard inwoners. Kathedralen reiken daar zestien mijl de hemel in en iedere bedelares kan een vermomde godin zijn. Alleen de schaduwschepen van de Hanze kunnen door de vouwen naar onze wereld varen. Ze arriveren met ruimen vol drakeneieren en vurige salamanders in asbestpotten. Op de terugreis nemen ze uzi’s mee, Barbies om als voodoopop te dienen en armbanden van het kostbaarste plastic. De eerste dames van de Citadel vouwden een kwart miljard jaar geleden de Gran Terre uit onze wereld, als een origami bloem met bladeren van een miljoen mijl. Nu is de laatste van die Schepsters vermoord en door de hemels van de Gran Terre zigzaggen scheuren van pure chaos. Complete landen verdwijnen en laten slechts een lege oceaan achter. En niet alleen in de Gran Terre: nadat Rutgar Metzengerstein in Parijs een nieuwe geliefde ontmoet, ontdekt hij de volgende dag dat niemand zich Frankrijk herinnert en de Middellandse zee tot aan de zuidkust van België doorgolft.